Какие-то остатки романтического, дилювиального отношения к человеческим делам мне не чужды, наоборот, они во мне ещё живы. Я не пытаюсь на манер компьютерной программы измениться в систематику цветных квадратиков, которые хорошо суммируются во всех направлениях. Говорю так, как думаю и чувствую.
Jakieś szczątki romantycznego, dyluwialnego stocunku do spraw ludzkich nie są mi obce, wręcz przeciwnie, są we mnie wciąź źywotne. Nie próbuję się na kształt programu komputerowego zmienić w systematykę kolorowych kwadracików, które się ładnie sumują we wszystkich kierunkach. Mówię tak, jak myślę i odczuwam.
Tako rzecze... LEM: Ze Stanisławem Lemem rozmawia Stanisław Bereś. – Kraków: Wyd. Literackie, 2002. – S. 265.
Хоть убейте, не пойму, как по-русски сказать выделенное предложение.
